Foto 1973

In 1971 ben ik op de 'ouwe Janny', liggende te 's-Gravendeel, geboren.

De (oude) Janny in 's-Gravendeel bij het (voormalige) veer

In 1973 kochten m'n ouders een ander schip, ook Janny genaamd. Van dat schip was het gehele achterschip uitgebrand en de motor in de soep gelopen. Het duurde dus lange tijd voordat het schip vaarklaar was. Zolang bleven zij met de 'ouwe Janny' varen.

De tweede Janny in vroeger tijden

M'n moeder overleed in 2005 en m'n vader heeft tot eind 2011 op de Janny gevaren. Toen zag hij er zo ongeveer uit zoals op onderstaande foto.
Daarna kocht een broer het schip en heeft er een werkschip van gemaakt.

De tweede Janny in 2006

In 1977 mocht ik gaan leren en ging ik naar schippersinternaat "De Driemaster" aan de Boezemdreef in Krimpen aan den IJssel. Daar was ik tot 1987, onderwijl zes jaar lerende op de lagere school, t.w. de "Admiraal de Ruijterschool" (eerst aan de Hobbemalaan en later aan de Kerkdreef), en vervolgens vier jaar op de Lagere Technische School "De Brug" aan de P.C. Boutensingel in Capelle aan den IJssel. Daar koos ik voor Elektro B-niveau, tot teleurstelling van sommige leraren, die zeiden dat ik gemakkelijk C-niveau kon doen. Maar ja, dan had je zes uren minder praktijk per week.

Nadat ik op 16-jarige leeftijd van de LTS en ook van het internaat afging (1987), ging ik samen met m'n oudste broer op zijn spits varen, de Willy. Deze spits kocht hij van m'n pa, daar die enige tijd twee schepen had.

De spits Willy

In 1991 werd deze gesloopt en kocht hij een kempenaar.

De kempenaar Willy

Ondertussen was ik nog behoorlijk elektro(nica)-geïnteresseerd, en m'n zwager begon in z'n avonduren een handeltje in computers. Nadat hij mij een computer aangesmeerd had - 'k wist glad niet wat je er mee kon doen - begon mijn interesse daarin ook te groeien. Het was overigens een IBM PS/1(?) met 30 MB harddisk en 640 kB werkgeheugen. Zodoende ging ik hem af en toe helpen met computers bouwen, software installeren en leveren bij klanten.

Schipper 'broer' zou gaan trouwen, waardoor zijn vrouw mijn plaats in zou nemen, althans, in sommige opzichten. Kortom: Ik zou overbodig worden aan boord. Zodoende besloot ik om in 1993 naar de Middelbare Technische School te gaan. Ik werd echter niet toegelaten, omdat ik maar LTS B-niveau had . . .
Maar geen nood, het brieven schrijven zit me in de vingers, dus wat gesoebat en m'n LTS-cijferlijsten meegestuurd en men was overtuigd. Zo gebeurde het dat ik na zes jaar varen weer voor vier jaar in de schoolbanken kroop op het "Saldenuscollege" aan de Utrechtseweg in Amersfoort; misschien wel de mooiste en mooist gelegen school van Nederland.

Saldenuscollege, een gewezen klooster

Daar werd de richting in eerste instantie Elektrotechniek, en later toegespitst op Computer Interface Techniek. De eindopdracht was in een groepje van drie personen een seriële insteekkaart voor de computer ontwerpen en maken, waarop middels een 25-polige connector een lopende band aangesloten moest worden. Daarvoor moesten we dan ook een programma ontwikkelen in C++ om het geheel draaiende te krijgen; hetwelk lukte met een dusdanig cijfer dat we vrijstelling kregen voor het examen programmeren.
De stages liep ik bij Simac-Escon in Hendrik-Ido-Ambacht (computer/printer/beeldscherm-reparaties), bij Dunnet in Rotterdam (Technische Dienst/Servicebalie van grote computerzaak) en bij Stabiplan in Bodegraven (ontwikkeling van CAD-software, maar mijn stage bestond daar meer uit het installeren e.d.).

Echter bestond toen mijn leven zo'n beetje geheel uit computers. Ik zat nl. ook nog eens bij m'n computer-zwager in de kost. Zodoende kreeg ik overdag les over computers en 's avonds en zaterdags hielp ik m'n zwager met zijn computerbusiness en veelal moest ik dan in de nachtelijke uurtjes m'n schoolverslagen enzo nog maken, dus weer computerwerk. En dat internet enzo, wat toen een beetje op begon te komen, maakte het alleen maar moeilijker en wilde ik niets mee te maken hebben. Ondertussen zei m'n iets jongere broer (die was inmiddels zeeman geworden) een keer: "Ik ga denk ik zelf een coaster kopen". Ik zei direct: "Dan doe ik mee". Al met al werd dat serieus en kochten we het schip op 16 mei 1997, terwijl ik nog tot 10 juni MTS-stage moest lopen. Zolang voer er iemand anders in mijn plaats mee, en aan het eind van de laatste stagedag was ik aan boord.

De Holland

Vaarwel, computerwereld!
O nee, toch niet. Want je kunt de computerwereld wel laten varen, maar als je zelf ook gaat varen, is de kans heel groot dat je elkaar weer eens tegenkomt. En inderdaad, computers zijn tegenwoordig aan boord ook al nagenoeg onmisbaar. En al zeg ik het zelf: Op computergebied ben ik nog steeds niet achterlijk en zodoende fungeer ik bijna dagelijks als de helpdesk van de familie- en kennissenkring. 't Wordt tijd voor een duur 0900-nummer. En met internet niets te maken willen hebben? Ach, 'k heb nu zelf een paar sites en zit dagelijks op internet.
Het is overigens een veelgehoord misverstand dat ik de MTS voor niks gedaan heb en vier jaar weggegooid heb, nu ik toch ging varen. Het is onvoorstelbaar hoe vaak de MTS-kennis je nog van pas komt. Een ander beroep kiezen na een opleiding wil absoluut niet zeggen dat je er niets aan gehad hebt.

In 2000 wilde m'n broer een groter schip kopen, en daarop zou ik zonder verdere studie niet als stuurman mogen varen. Je moet toch wat, en naar school wilde ik niet, dus ben ik zo'n jaar op twee binnenvaartschepen als matroos meegeweest. Eerst de Hoeksche Waard, een beunschip van m'n jongste broer, en daarna met een verlengde spits, die continu cement voer van Obourg (B) naar Oosterhout.
Daarna, in 2001, ben ik als ZZP-er (Zelfstandige Zonder Personeel) begonnen, voor 'Algemene Dienstverlening'. Erg rekbaar, maar m'n huidige werkzaamheden zijn ook zeer divers: Elektro-installaties en storingen op schepen en soms in huizen; hier en daar wat klein werk aan CV-installaties; aflossen als stuurman in de binnenvaart, of als stuurman/schipper op klein varend materieel van een aannemer.

Als schipper op een werkponton

Verder enkele maanden per jaar als stuurman/machinist op coasters; het begeleiden van leken bij aankoop van computers; computerproblemen oplossen; (mobiel) internet installeren; navigatieprogramma's van schepen koppelen met GPS, AIS, Gyrokompas, radar en dergelijke.

Installeren, koppelen en op de laptop testen van allerlei navigatieapparatuur

Door deze diversiteit kan het zomaar gebeuren dat ik 's morgens bij een klant achter de PC zit, 's middags bij een andere klant een storing aan een aggregaat aan het zoeken ben en 's avonds weer varende ben.

'De geschiedenis herhaalt zich', zegt men soms. Dat was bij mij ook zo: 10 jaar school, 6 jaar varen, 4 jaar school, 5 jaar varen & 3,5 jaar onregelmatig varen en in 2006 ben ik weer naar school geweest, nl. 32 weken met lange schooldagen op het "Scheepvaart & Transport College" aan de Lloydsstraat in Rotterdam. Daar heb ik mijn papieren gehaald om als stuurman te mogen varen op zeeschepen tot 3.000 GT en als machinist op zeeschepen met een hoofdmotorvermogen tot 3.000 kW. Ook hier kwam mijn MTS-kennis vaak van pas. En ook toen gold weer: 's Morgens het laatste examen op school en 's middags aan boord en naar zee.

In 2010 maakte ik mijn 'wereldzeereis', namelijk van China via Zuid-Korea en het Panamakanaal naar Duitsland. Zie hiervoor de knop 'China-reis'.
Helaas heb ik daarna nauwelijks meer op zee gevaren. In mei 2012 verliep mijn vaarbevoegdheidsbewijs en een verlenging kon ik zo aanvragen. Dacht ik... Echter had ik in de voorlaatste 5 jaren te weinig vaardagen gemaakt om in aanmerking te komen voor verlenging. Om dit weer in orde te krijgen zou ik drie maanden als 'extra' bemanningslid mee moeten varen. Hier zal wel niet van komen, wegens mijn steeds drukkere werk als scheepselektricien.
Zodoende noem ik mezelf nu maar: "Maritiem Officier ter zee buiten dienst". Helaas, het is niet anders.

Inmiddels (zomer 2012) is m'n verhaal up-to-date, dus zet ik er maar een punt achter. En niet zo'n kleintje ook.

Daar sta ik dan, in 2012 bij de in aanbouw zijnde Lady Amalia.